Wystawa „Świetliste Emanacje” jest pewnego rodzaju fotograficzno-filozoficznym manifestem. W wyniku artystycznego eksperymentu polegającego na połączeniu tradycyjnego rysunku oraz fotografii, udało się uzyskać świetliste postaci. Są to jak gdyby świetliste emanacje, emanacje mające na celu symbolizowanie uniwersalności esencji człowieczeństwa, jej ponadczasowości oraz życiodajnej energii. Świetlne energie symbolizują duszę ludzką, dla której nie jest istotny kolor skóry, która nie zna dyskryminacji i rasizmu, która jest doskonała pod każdym względem? Dlatego też postaci są jak gdyby „niedopowiedziane”. W szczególności baleriny nie wiadomo, czy są kobietami białymi czy czarnoskórymi? Wszystkie dusze mają bowiem jednakowo świetlistą emanację. Fotografie mają zwrócić uwagę na naprawdę istotne wartości w życiu człowieka, a więc na to, jacy jesteśmy „wewnątrz”, na istotę oraz jakość naszego człowieczeństwa, przypominają o równości wszystkich ras i stanowią niemą krytykę coraz bardziej zalewającego nasze media trendu, który można by określić jako „bezmyślny konsumpcyjny kult ciał idealnych”.