15 grudnia 2018 roku Pan Zygmunt Rogalski z Legionowa obchodził swoje setne urodziny. Był uroczysty obiad i liczni goście.
Jako młody chłopak, z podwarszawskiej wsi pan Zygmunt został pochłonięty przez zawieruchę wojenną. Zaraz na początku wojny poznał panią Helenę, swoją przyszłą żonę, która tułała się po świecie, po tym jak najpierw Armia Czerwona, a potem Niemiecka wkroczyły do Białegostoku. Oba wojska niszczyły i plądrowały domy. Para pierwszy raz spotkała się w obozie pracy. Zygmunt ciężko pracował w kamieniołomach. Podczas udanej ucieczki z obozu trafili do Królewca. To miasto w Dzisiejszej Rosji – Kaliningrad. Tam oboje przeżyli bombardowanie. Podczas oblężenia tysiące ludzi zginęło lub trafiło do niewoli.
Kto przeżył, w popłochu opuszczał ruiny. Przez wiele tygodni wraz z grupą ludzi ukrywali się w lesie. Aż ponownie pan Zygmunt trafił do niewoli Niemieckiej w Obozie Koncentracyjnym w Działdowie. To był obóz dla księży. Pan Zygmunt trafił tam jako element szczególnie niebezpieczny i wywrotowy, zagrażający III Rzeszy. Był bity i głodzony. W jego ciele zalęgły się wszy wgryzające się do kości. Potem przyszło „wyzwolenie” i koniec wojny.
Helena mówi, że najstraszniejszy w czasie wojny jest głód. Odbiera rozum. Po wojnie powrócili do Legionowa i zaczęli nowe życie. Urodziło im się czworo dzieci: Kazimierz, Danuta, Bernard i Elżbieta oraz sześcioro wnucząt i ośmioro prawnucząt.
