Mieczysław Marszewski (1857-1916) – inżynier-konstruktor, projektant pierwszego mostu stalowego w Zegrzu.
Urodził się 22 listopada 1857 r. w wsi Ostrów k. Sieradza. Był synem powstańca 1863 r. i wnukiem powstańca 1830 r. W 1882 r. ukończył Instytut Inżynierów Komunikacji w Petersburgu. W 1892 r. kupił majątek w Pilaszkowie k. Ożarowa Mazowieckiego, rozbudował dwór (dziś przed dworem stoi jego popiersie) i założył hodowlę bydła rasy holenderskiej. Pracując w Warszawskim Okręgu Komunikacji zaprojektował stalowy most kratownicowy w Zegrzu oddany do użytku w 1897 r.
Potem zlecono mu zaprojektowanie mostu w Warszawie. Plany złożył w 1903 r. ale nie zostały przyjęte i dopiero następny projekt, opracowany wspólnie z inżynierami Bronisławem Plebińskim i Wacławem Paszkowskim, uzyskał akceptację władz. Marszewski zrezygnował wtedy z funkcji dyrektora Zakładów Górniczo-Hutniczych w Starachowicach i wrócił do Warszawy by nadzorować budowę Mostu Mikołajewskiego (Mostu Mikołaja II, Trzeciego Mostu, Mostu Poniatowskiego), która rozpoczęła się latem 1904 r. Objął funkcję członka Komitetu Budowy i przewodniczącego Biura Budowlanego. Koszty budowy przekraczały plany i carscy urzędnicy szukali winnych. Marszewskiego atakowano w prasie.
Posądzono o przyjęcie łapówek w zamian za przyznawanie zleceń przy budowie mostu. Łapówkę miał rzekomo otrzymać od firmy „K. Rudzki i S-ka” (firma ta zbudowała potem drugi stalowy most Zegrzu w 1931 r.). W 1910 r. odwołano go ze stanowiska i aresztowano. Spędził 2 lata w więzieniu mimo, że nie postawiono mu zarzutów. To był koniec jego kariery. Zmarł 29 listopada 1916 r. i został pochowany na warszawskich Powązkach. Jego syn Antoni, który objął majątek w Pilaszkach, pełnił funkcję kwatermistrza Zgrupowania AK „Kampinos” a wnuczki Krystyna i Janina były sanitariuszkami w powstaniu warszawskim. Córka Jadwiga została po II wojnie światowej profesorem UMCS i malarką, a córka Hanna pisarką.
Mirosław Pakuła
