Cukrzyca typu 1 — objawy
Jednym z pierwszych aspektów, jaki należy mieć na uwadze przy tego typu cukrzycy, jest fakt, iż jej rozwój następuje w bardzo krótkim, przeważnie kilkumiesięcznym czasie. Dlatego już przy pierwszych niepokojących objawach należy zgłosić się do lekarza. Osobom podejrzewającym u siebie cukrzycę pomoże diabetolog w Warszawie.
Najczęściej na samym początku pacjenci zaczynają odczuwać duże pragnienie, a w ich ustach pojawia się uczucie suchości. Trudno uporać się im z dużym zmęczeniem, które utrudnia wykonywanie codziennych obowiązków. Błony śluzowe mogą być podrażnione z powodu niewystarczającego nawilżenia śluzówki i jej przesuszenia.
Niektórym jednocześnie zaczyna doskwierać ból głowy, brzucha, mdłości i wymioty. Zdarza się, że pacjenci zaczynają skarżyć się na kłucie i silniejsze pulsowanie w klatce piersiowej spowodowane przyspieszoną akcją serca. W najbardziej zaawansowanych przypadkach, kiedy progres choroby jest bardzo gwałtowny, można borykać się z utratami świadomości.
Kwasica ketonowa przy cukrzycy typu 1
Należy także wspomnieć o tak zwanej kwasicy ketonowej, która często występuje u osób chorujących na cukrzycę typu 1. Do jej pojawienia się dochodzi w momencie, gdy u pacjenta z cukrzycą stwierdza się duży niedobór insuliny. Skutkiem niedoboru jest następnie wzrost poziomu stężenia hormonów we krwi, które mają na celu podniesienie poziomu glukozy i zwiększenie metabolizmu tłuszczów. W ten sposób stężenie insuliny ulega znacznemu spadkowi, co może skutkować hiperglikemią.
Hiperglikemia prowadzi do utrudnionego transferu glukozy do komórek. Gdy jej brakuje, muszą one czerpać z innych źródeł, by zyskać energię do prawidłowego funkcjonowania i rozpoczynają spalanie białek oraz tłuszczy. W wyniku tych procesów powstają ciała ketonowe. Kwasica ketonowa to jedno z najniebezpieczniejszych zaburzeń, które u diabetyka może spowodować utratę przytomności, a nawet śpiączkę.
Objawy świadczące o zachorowaniu na cukrzycę typu 2
W przypadku cukrzycy typu 2 jej rozwój może przebiegać nawet przez wiele lat, nim pacjent zorientuje się, że na nią choruje. Nierzadko najpierw boryka się z utajonym przebiegiem choroby bądź ze stanem przedcukrzycowym. Osoby, które podejrzewają u siebie cukrzycę typu 2, mogą doświadczać zwiększonego pragnienia, częstszego oddawania moczu, problemów z ostrością wzroku. Wśród objawów można też wymienić osowiałość i apatię, a także problemy z gojeniem się ran.
Najczęściej z tym typem cukrzycy borykają się osoby otyłe po 40. roku życia. Ze względu na niewielką objawowość do wykrycia choroby często dochodzi dopiero w momencie wykonywania innych badań profilaktycznych. Ważne, by jak najszybciej zmienić swoje nawyki żywieniowe, wyeliminować z diety produkty powodujące utrzymywanie się glukozy na podwyższonym poziomie, gdyż ta może prowadzić do innych problemów zdrowotnych.
U niektórych osób powikłania zdrowotne są alarmującą oznaką i mogą świadczyć o zachorowaniu na cukrzycę typu 2. Wymienia się tutaj chorobę wieńcową, retinopatię cukrzycową, miażdżycę, a w najgorszych przypadkach nawet udar i zawał.
Cukrzyca jest uznawana za chorobę cywilizacyjną. Oznacza to, że staje się coraz bardziej powszechna. Mimo wszystko diabetycy dzięki odpowiedniej profilaktyce, farmakologii, aktywności fizycznej i właściwym odżywianiu mają duże szanse na poprawę jakości i komfortu swojego życia.