Wszystkie lektury nadobowiązkowe to wszystkie felietony Wisławy Szymborskiej po raz pierwszy zebrane w jednej książce – te z poprzednich zbiorów i publikowane do tej pory tylko na łamach gazet.
Książka to zbiór 562 tekstów, ukazujących się w latach 1967-2002 w rubrykach „Życia literackiego”, „Pisma”, „Odry” i „Gazety Wyborczej” oraz w wydaniach książkowych. 192 teksty ukazują się po raz pierwszy od publikacji w prasie literackiej. Błyskotliwe, zabawne i niekiedy uszczypliwe teksty o literackich perłach i pomyłkach układają się w erudycyjną opowieść o kulturze: historii, sztuce i teatrze. Każdy felieton to dziełko same w sobie.
Wszystkie lektury nadobowiązkowe to proza Szymborskiej, w której widzimy ją z prywatnej i osobistej strony: jej zainteresowania, wolny czas, sympatie i antypatie. Poetka ujawnia swoje fascynacje lekturowe, zaskakujące, nieoczywiste wybory. Były to lektury poza kanonem: literatura wspomnieniowa, wznowienia klasyków, monografie, antologie i leksykony, książki popularnonaukowe i poradniki. Nigdy nie czytała książek polecanych. Była niezależna: nie działała na nią reklama, zawsze sama wyszukiwała lektury. Wisława Szymborska była uzależniona od książek.
