Turyści, którzy odwiedzają powiat legionowski, nie mogą narzekać na brak ciekawych miejsc, które warto zobaczyć.
Na pewno Turystyczne Szlaki Patriotyczne Polski Walczącej zagwarantują amatorom pieszych i rowerowych wycieczek szereg atrakcji historycznych jak i krajoznawczo-krajobrazowych. Dziś przedstawiamy najbogatszy szlak w miejsca pamięci narodowej. Na jego trasie znajduje się bowiem 35 miejsc związanych z różnymi dziejami historycznymi. A do tego przebiega przez pięć rezerwatów przyrody oraz przepiękne lasy i tereny nadrzeczne. Idealny dla piechurów, rowerzyści również powinni dać sobie radę w trudnym i piaszczystym terenie Lasów Chotomowskich.
Ruszamy! Ze stacji PKP Legionowo-Przystanek
Początek czarnego szlaku to stacja PKP Legionowo-Przystanek. Stąd ruszamy w kierunku Chotomowa. Na granicy dwóch miejscowości znajduje się pierwszy ważny punkt szlaku – miejsce walk powstańczych, które miały tu miejsce od 1 do 3 sierpnia 1944 roku. To tu na torach kolejowych starły się oddziały polskie i niemieckie. Szkoda, że w tak ważnym miejscu nie ma jakiegoś obelisku, tylko tablica informująca o tym, co wydarzyło się tu blisko 72 lata temu. Fragment szlaku z Legionowa do Chotomowa nie jest zbyt ciekawy, bo poruszamy się wzdłuż ekranów kolejowych. Dopiero w Chotomowie trafiamy do kolejnych punktów – kościoła i miejscowego cmentarza, gdzie możemy odwiedzić mogiły powstańców. W centrum Chotomowa mijamy Pomnik Bohaterów Walk o Wolność Polski. Następnie szlak wiedzie w Lasy Chotomowskie. Tutaj na trasie znajdziemy dwa miejsca poświęcone pomordowanym w okresie II wojny światowej. Jedno w Górach Chotomowskich, drugie przy szosie Jabłonna – Nowy Dwór Mazowiecki. Poprzez Rezerwat Jabłonna docieramy do granicy Lasów Chotomowskich i maszerujemy do pobliskiego cmentarza w Jabłonnie, gdzie znajdują się m. in. mogiły żołnierzy Wojska Polskiego. Kolejnym ciekawym punktem są pozostałości umocnień niemieckich w okolicach wału wiślanego. Pierwszą część wycieczki można zakończyć na terenie Zespołu pałacowo-parkowego w Jabłonnie.
Wracamy przez Jabłonnę na wały wiślane, a potem do Legionowa
Po odpoczynku w pięknym parku ruszamy w dalszą trasę. Wychodzimy do centrum miejscowości, gdzie mijamy kościół parafialny oraz zabytkowy budynek urzędu gminy. Idąc ulicą Modlińską, przed komisariatem policji, mijamy kolejny pomnik poległych żołnierzy Wojska Polskiego i mieszkańców Jabłonny, a sto metrów dalej przed Domem Ogrodnika możemy zobaczyć kolejny pomnik – wdzięczności za pontyfikat Jana Pawła II. Ulicą Parkową kierujemy się do wałów wiślanych, by wrócić z nich, mijając piaskarnię i ważny budynek przy Modlińskiej 3, związany z powstaniem warszawskim. Przekraczamy obwodnicę Legionowa i kierujemy się w Lasy Legionowskie. Tam kolejnymi punktami na trasie są mogiły powstańcze. Wychodzimy z Lasów Legionowskich do centrum Legionowa i stacji PKP. To tu kończy się druga część szlaku.
Z Legionowa do Nieporętu znów przez lasy
Przechodzimy przejściem podziemnym na drugą stronę miasta. Na osiedlu Paski można odwiedzić filię Muzeum Historycznego. Przechodzimy ruchliwą drogę nr 61. Mijamy kolejne miejscowości – Łajski-Grudzie, Stanisławów Drugi i Wolę Aleksandra. Ważnym punktem w Lasach Nieporęckich jest Nowopol i miejsce rozstrzelania przez hitlerowców mieszkańców i żołnierzy AK. W 24 punkcie szlaku miniemy krzyż upamiętniający kolejne miejsce zbrodni hitlerowskiej. Wyjeżdżając z Lasów Nieporęckich docieramy do miejscowego cmentarza i barokowego kościoła, jednego z największych zabytków naszego powiatu. Na Placu Wolności nie można nie zauważyć Dębu Wolności i zabytkowej kapliczki „Solidarności”.
Ostatni etap
Z Nieporętu ruszamy w dalszą wędrówkę przez Aleksandrów i Izabelin, gdzie miniemy miejsce zrzutu broni z czasów II wojny światowej. Do końca trasy pozostało nam 5 punktów historycznych. Na rzece Czarnej przechodzimy przez mosty wzniesione z wykorzystaniem sytemu Baileya, używane przez aliantów podczas działań wojennych na froncie zachodnim. Następnie mijamy kapliczkę „Solidarności” upamiętniającą zryw „Solidarności” w Izabelinie. Docieramy do Kątów Węgierskich, gdzie mijamy kolejne miejsce mordu i mogiłę z okresu walk wrześniowych 1939 roku. Ulicą Strużańską dojdziemy do kamienia upamiętniającego śmierć podchorążych „Alfy” i „Skiby” w Stanisławowie Pierwszym. Ostatnim punktem szlaku jest mogiła żołnierska w Czarnej Strudze na skraju malowniczej Puszczy Słupeckiej. Dominują tu brzozy i olchy. Końcówka szlaku czarnego to rezerwat Łęgi Czarnej Strugi, który chroni las łęgowy z olszami i dębem szypułkowym. Miejsce te kiedyś było ulubionym do polowań przez Wazów. Szlak kończy się w Kobiałce przy pętli autobusowej na terenie Warszawy.
Długość szlaku to ponad 60km.
