Wąwóz Szaniawskiego w Zegrzynku to miejsce spotkania, które zainaugurowało II edycję Festiwalu Szaniawskiego Legionowo. W pobliżu ruin dworku rodziny Szaniawskich teksty Samotnika z Zegrzynka czytali Artur Żmijewski oraz Walentyna Janiszewska.
Lekturze miniatur literackich towarzyszyły postacie z dramatów Szaniawskiego, wykreowane przez uczestników Teatru Form Niewymyślnych oraz przebrani za Profesora Tutkę uczniowie Szkoły im. Jerzego Szaniawskiego z Jadwisina. Oprawę muzyczną zapewnił Andrzej Borowik, a imprezę poprowadził dyrektor MOK Zenon Durka.
Uzurpując sobie prawo gospodarza tego magicznego miejsca dyrektor MOK Legionowo powitał z nieukrywaną satysfakcją gospodarzy faktycznych: burmistrza Miasta i Gminy Serock Artura Borkowskiego oraz dyrektor Szkoły im. Szaniawskiego w Jadwisinie p. Małgorzatę Leszczyńską. Serdeczne powitanie należało się też dyrektorowi Teatru Dramatycznego w Płocku, p. Markowi Mokrowieckiemu, który zaszczycił imprezę osobistą obecnością. W kuluarach dyrektorzy snuli wizje przyszłorocznych obchodów 50-lecia śmierci Szaniawskiego.
Wąwóz pełen był publiczności. Ściągnęli tu ci, których obudziła pierwsza edycja Festiwalu i ci, co przejeżdżali tu tylko rowerem w czasie niedzielnej wycieczki. Szaniawski – jak za starych, dobrych czasów – połączył ludzi słuchających dobrych, literackich tekstów, niebanalnej muzyki i oglądających doskonałe plakaty promujące nieobecne sztuki.
Spotkanie w wąwozie Szaniawskiego, zainicjowane wydawałoby się przypadkiem, przygodne, ulotne – zgromadziło niemal dwieście osób. Wszyscy zgromadzeni słuchali czytanych przez Artura Żmijewskiego i Walentynę Janiszewską tekstów z uwagą – i z czymś, co w czasach obecnych jest niezwykle rzadkie – z szacunkiem.
Legionowski MOK, dzięki przychylności burmistrza Serocka i ze znaczącym udziałem Szkoły im. Szaniawskiego w Jadwisinie, zawładnął przez dwie godziny Wąwozem Szaniawskiego w Zegrzynku.
Później w ratuszu
II edycja Festiwalu Szaniawskiego Legionowo miała swoją drugą odsłonę 11 czerwca 2019 w sali widowiskowej legionowskiego ratusza. Wojciech Pszoniak czytał, czy też jak sam zaznaczał, odgrywał, wybrane „Opowiadania Profesora Tutki” Jerzego Szaniawskiego.
Publiczność dała się uwieść eleganckiej, lecz też dynamicznej i emocjonalnej interpretacji Pszoniaka, oklaskując gorąco każdą z prezentacji.
Wojciech Pszoniak obchodzi w tym roku 50-lecie swojej pracy artystycznej, które nieprzypadkowo zbiegło się w czasie z premierą jego audiobooka Profesor Tutka z opowiadaniami Jerzego Szaniawskiego, mającymi dla aktora znaczenie szczególne.
– W dzisiejszym świecie coraz bardziej brakuje mi subtelności. W naszej cywilizacji jest o nią coraz trudniej. Subtelność umiera w fast-foodach, na autostradach, w telewizji, w Internecie, a wraz z nią znika, umiera człowiek, który potrafi słuchać drugiego, który potrafi z drugim rozmawiać. Nagranie opowiadań „Profesora Tutki” traktuję osobiście. To moje koło ratunkowe przed nadejściem potopu, przed zalewem pospolitości, brutalności i wulgarnośc – mówił Wojciech Pszoniak.
Dzięki rozstawionym czujnym szpiegom usłyszeliśmy, że publiczności „podobało się”.
Do zobaczenia za rok. Wtedy będzie się jeszcze bardziej podobało!
Wyniki konkursu „Teatr Szaniawskiego”
Podczas spotkania rozstrzygnięto konkurs plastyczny „Teatr Szaniawskiego”. Jury konkursu w składzie: Barbara Retmaniak – artysta plastyk, Stanisław Gadomski – artysta plastyk, dr. Radosław Sioma – literaturoznawca, Robert Żebrowski – animator kultury serdecznie podziękowało wszystkim uczestnikom za podjęcie trudnego tematu i twórcze do niego podejście. Zważywszy na wyrównany poziom prac jury nie przyznało nagrody głównej, zwiększając liczbę nagród w kategorii wiekowej „dorośli”. W kategorii wiekowej „dorośli” przyznano dwie nagrody: Anna Pągowska („Żeglarz”), Robert Żbikowski („Dwa teatry”) oraz dwa wyróżnienia: Iwona Nielubowicz („Ptak”), Mirosław Gawlik („Most”). W kategorii wiekowej „młodzież” przyznano jedną nagrodę: Klaudia Wdowińska („Adwokat i roże”) oraz jedno wyróżnienie: Dagmara Duńska („Adwokat i róże”).
