Cmentarz garnizonowy na Kwietniówce został założony w 1902 r. na potrzeby rosyjskiego garnizonu twierdzy Zegrze. Według planów miał służyć również żołnierzom służącym w garnizonie Jabłonna (dzisiejsze Legionowo). Po wybuchu I Wojny Światowej chowano na nim żołnierzy zmarłych z ran w okolicznych szpitalach polowych. Z okresu zaboru rosyjskiego zachowało się kilka ciekawych nagrobków, wśród których warto wymienić mogiłę porucznika Siergieja Stasiuka, zmarłego z ran w szpitalu polowym w twierdzy Zegrze.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości cmentarz na Kwietniówce nadal pełnił funkcję nekropolii garnizonowej dla Zegrza i Legionowa. Chowano na nim również mieszkańców okolicznych miejscowości.
W 1944 r. cmentarz na Kwietniówce znalazł się na pierwszej linii frontu – pomiędzy grobami bronili się żołnierze dywizji SS „Wiking”. Na skutek zaciętych walk cmentarz został niemalże całkowicie zniszczony. W okresie powojennym nie podjęto prób jego odbudowy.
