Urodziła się 15 marca 1904 r. w Bielsku Podlaskim jako córka kapitana Aleksandra Karola Jurewicza i Ludwiki z domu Żyźniewskiej. Rodzina i przyjaciele mówili na nią Nina. Ukończyła gimnazjum Jastrzębskiej w Warszawie. Na początku lat 20. XX w. pracowała jako biuralistka.
26 stycznia 1924 r. w kościele Wszystkich Świętych w Warszawie poślubiła inż. Henryka Hergeta, syna dawnego zarządcy dóbr Jabłonna. Małżonkowie na co dzień mieszkali w Warszawie, ale wakacje spędzali w Jabłonnie, gdzie rodzina Hergetów miała dom przy ul. Parkowej.
W Jabłonnie w 1925 r. Janina poznała przebywających na plenerze malarskim studentów ASP z pracowni Miłosza Kotarbińskiego. Spotkanie to wpłynęło na obiór przez nią dalszej drogi zawodowej. W latach 1928-1930 ukończyła Miejską Szkołę Sztuk Zdobniczych i Malarstwa, a w 1930 r. rozpoczęła studia na Akadami Sztuk Pięknych w pracowniach Felicjana Kowarskiego i Tadeusza Pruszkowskiego. W tym okresie wstąpiła do Stowarzyszenia Plastyków „Grupa Czwarta”. Zwieńczeniem edukacji były jej uroczyste wyzwoliny w dniu 23 maja 1936 r.
Uprawiała malarstwo olejne, akwarelowe i temperowe. Specjalizowała się w malowaniu portretów i kwiatów. Namalowała portrety Marszałka Piłsudskiego dla poselstwa RP w Sztokholmie oraz św. Teresy dla kościoła w Jabłonnie. Wykonywała praca malarskie i dekoracyjne dla statków „Batory” i „Piłsudski”.
W 1939 r. wzięła udział w wystawie „Świat Kobiety” zorganizowanej przez Związek Pracy Obywatelskiej Kobiet pod patronatem prezydentowej Marii Mościckiej. W okresie okupacji prowadziła tajne komplety nauczając rysunku, malarstwa i historii sztuki.
W latach 1945-1947 pracowała w Wydziale Kultury Stołecznej Rady Narodowej przy zabezpieczaniu zabytków Warszawy. W latach 1948-1951 była kierownikiem artystycznym zdobienia porcelany w „Cepelii”. Projektowała ceramikę dla wytwórni w Wałbrzychu, Pruszkowie i we Włocławku. W 1950 r. została doradcą artystycznym w Dyrekcji Hoteli Miejskich. W latach 1949-1951 studiowała konserwację malarstwa u prof. Bohdana Marconiego. Od 1950 r. do 1954 r. kierowała pracami malarstwa Pracowni Sztuk Plastycznych. W tym czasie przeprowadziła rekonstrukcję dekoracji ściennych w Zamku Ostrogskich w Warszawie i w Pałacu w Wilanowie. Prowadziła również prace dekoracyjne na MDM i Rynku Starego Miasta. W latach 1954-1956 w Biurze Nadzoru Estetyki Produkcji Ministerstwa Przemysłu Lekkiego prowadziła nadzór nad projektowaniem i adaptacją starych wzorów porcelany do produkcji.
[rekalma2]
W 1961 r. wzięła udział w „Wystawie malarstwa” zorganizowanej przez Muzeum Narodowe, a w latach 1951 i 1965 wystawiała w „Zachęcie”. W latach 80. XX w. przekazała historykowi Wojciechowi Roszkowskiemu informacje do biogramu Maurycego hr. Potockiego (właściciela Jabłonny), który ukazał się w „Polskim Słowniku Biograficznym”.
Zmarła 1 maja 1992 r. w Warszawie w wieku 88 lat. Została pochowana w grobie rodzinnym na Starych Powązkach (155a-1-18).
Rafał Degiel
