Maciej Józef Radziwiłł (1842-1907) – książę, właściciel dóbr Zegrze, budowniczy pałacu w Jadwisinie, społecznik i filantrop.
Urodził się 17 września 1842 r. w Połoneczce w guberni mińskiej jako członek linii rodu wywodzącej się od Mikołaja „Czarnego”, stryjecznego brata królowej Barbary Radziwiłłówny. Jego rodzicami byli Konstanty i Adela z Karnickich.
W 1867 r. ożenił się z właścicielką Zegrza Jadwigą Krasińską, z którą miał ośmioro dzieci. W dzieciństwie zmarli Krzysztof (1870), Stanisław (1874) i Konstancja (1876). Pozostałe dzieci to: Albert (1868), Dorota (1871), Maciej Mikołaj (1873) , Franciszek Pius (1878) i Jadwiga (1885).
Pod koniec XIX w., w związku z zajęciem Zegrza pod budowę twierdzy, małżonkowie przenieśli się do pobliskiego Jadwisina, gdzie zbudowali pałac. W okresie Królestwa Polskiego Maciej Radziwiłł był lojalistą, urzędnikiem carskiego dworu – szambelanem, a potem łowczym dworu. W 1899 r. było jednym z założycieli Towarzystwa Rolniczego w Radomiu. Od 1900 r. pełnił funkcję prezesa Towarzystwa Rolniczego Guberni Warszawskiej. W latach 1900-1903 kierował Towarzystwem Dobroczynności w Warszawie. Dla pracowników majątków w Zegrzu i Zatorach stworzył jedną z pierwszych fundacji emerytalnych.
Zmarł w Konstancji w Niemczech 11 maja 1907 r. Został pochowany w kościele w Woli Kiełpińskiej. Majątek ziemski przejął po nim syn Maciej Mikołaj, a potem jego wnuk Konstanty Mikołaj, który okazał się ostatnim właścicielem dóbr zegrzyńskich w rodzinie Radziwiłłów. Jego praprawnukiem jest obecny wojewoda Mazowiecki Konstanty Mikołaj Radziwiłł.
Mirosław Pakuła
Fotografia i nekrolog Macieja Radziwiłła („Kurjer Warszawski” 1907, nr 132, s. 9).
Patroni wydawnictwa:
