Por. rez. Ryszard Bock (1906-1940) – syn serockiego lekarza, prawnik, absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Łączności w Zegrzu, zamordowany w Charkowie.
Urodził się 8 września 1906 r. w Warszawie. Był synem lekarza Konrada Bocka i jego pierwszej żony Modesty z Bieleckich. Rodzice mieszkali wówczas w Warszawie w kamienicy przy ulicy Nowogrodzkiej 27 m. 9. W 1924 r. ojciec dostał posadę w Serocku i rodzina się tam przeprowadziła. W 1925 r. Ryszard Bock ukończył gimnazjum w Pułtusku a w 1930 r. studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.
W latach 1930-1931 odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Łączności w Zegrzu, którą ukończył jako plutonowy podchorąży rezerwy. W 1932 r. odbył ćwiczenia rezerwy w 1. i 8. batalionie telegraficznym. W 1933 r. mianowano go podporucznikiem rezerwy. W kolejnych latach odbył ćwiczenia rezerwy w 1. batalionie telegraficznym (1934), w plutonie łączności 2. Brygady Kawalerii (1936), 6. batalionie telegraficznym (1937, awans na porucznika) i Centrum Wyszkolenia Łączności (1938, kurs dowódców kompanii).
Do 1935 r. mieszkał i pracował w Warszawie, potem był asesorem sądowym w Płocku, a przed wojną został prezesem Sądu Grodzkiego w Sierpcu. W 1936 r. ożenił się z Marią Śniechowską. W 1937 r. urodziło się ich jedyne dziecko – córka Maria Anita.
We wrześniu 1939 r. otrzymał przydział do jednostki łączności, prawdopodobnie w Kresowej Brygadzie Kawalerii. Jego jednostka została okrążona w okolicach mostu we Lwowie i dostał się do niewoli. Udało mu się w ostatniej chwili przekazać przypadkowej kobiecie kartkę z wiadomością dla żony. Napisał: Jestem internowany. Jadę na Wschód. Nie zapomnij mnie. Został więźniem Starobielska, zamordowany przez sowietów w Charkowie w kwietniu 1940 r.
Jego ojciec, mimo korzeni niemieckich, odmówił podpisania volkslisty, był więziony na Pawiaku i został zamordowany przez Niemców 31 grudnia 1943 r. Brat Wojciech był lotnikiem w Wielkiej Brytanii i zginął w czasie lotu bojowego nad Niemcami.
Mirosław Pakuła
