Nieporęt. Ponad 100-letni holownik “Ziemowit” cumujący w Porcie Pilawa przejdzie renowację, a jego wnętrze zostanie zmienione w izbę pamięci

Holownik Ziemowit (fot. Nieporęckie Stowarzyszenie Historyczne)

Holownik Ziemowit (fot. Nieporęckie Stowarzyszenie Historyczne)

Liczący sobie 118 lat zabytkowy holownik “Ziemowit” przejdzie renowację. Jednostka zacumowana w Porcie Pilawa dzięki przeprowadzonym pracom zmieni się w izbę pamięci, która będzie poświęcona m.in. historii żeglugi oraz regionu Jeziora Zegrzyńskiego.

 

 

– Zabytkowy statek „Ziemowit”, który od 1968 roku cumuje na malowniczym Jeziorze Zegrzyńskim, przejdzie modernizację i konserwację, aby nadal służyć społeczności Gminy Nieporęt! – poinformowała w mediach społecznościowych wójt Gminy Nieporęt Agnieszka Powała.

 

 

Zaplanowane prace na “Ziemowicie” obejmą m.in. zabezpieczenie konstrukcji, odnowienie poszycia kadłuba oraz rekonstrukcję wybranych elementów oryginalnego wyposażenia. Dzięki powyższym działaniom jednostka nie tylko odzyska swój dawny blask, ale również zostanie przystosowana do pełnienia funkcji izby pamięci oraz spotkań miłośników historii i żeglugi m.in. w rejonie Jeziora Zegrzyńskiego.

Powyższe prace przeprowadzi firma KALBUD Bogdan Kalinowski z Legionowa. Koszt inwestycji wyniesie niecałe 160 tys. zł, a środki na jej realizację pochodzą z dotacji Gminy Nieporęt.

– Jezioro Zegrzyńskie to prawdziwa perełka naszej gminy, a „Ziemowit” to jeden z jego symboli. Cieszę się, że możemy zadbać o jego przyszłość i sprawić, by nadal był ważnym elementem lokalnego dziedzictwa! o wspaniała szansa, by ożywić naszą tradycję i stworzyć miejsce, które będzie służyło mieszkańcom! Razem ocalamy kawałek historii! – dodaje w mediach społecznościowych wójt Agnieszka Powała.

Dzięki staraniom Nieporęckiego Stowarzyszenia Historycznego i Stowarzyszenia Naukowego Archeologów Polskich w 2017 r. stary holownik został wpisany do rejestru zabytków ruchomych województwa mazowieckiego.

Historia “Ziemowita”

Cumujący w porcie Pilawa “Ziemowit” jest holownikiem z napędem tylnokołowym. Został zbudowany przez stocznię Werft Übigau, którą założono w 1873 r. na prawym brzegu Łaby w pobliżu miejscowości Übigau koło Drezna.

W 1907 r. położono stępkę pod jego kadłub z oznaczeniem numeru budowy 966. Wymiary kadłuba to: długość L = 38,5 m i szerokość B = 4,80 m, zanurzenie T=0,90 m. Napęd pochodził od maszyny parowej o mocy maksymalnej 200 KM. Na rufie statku pod specjalnie podciętym pokładem zainstalowano dwa koła łopatkowe, które dawały uciąg umożliwiający holowanie nawet 10 barek typu berlinka.

Statek zbudowano dla armatora Carla Stoltza i nadano mu nazwę Kommerzierant Leopold Stoltz. Jego portem macierzystym było Drezdenko nad Notecią, a rejonem żeglugi Odra, Warta, Noteć oraz Brda. W 1918 r. po śmierci właściciela statek przejął jego syn Ernst Stoltz, w 1921 r. statek został zakupiony przez Maxa Mietschena z Gorzowa Wielkopolskiego, który zmienił nazwę statku na Uranus. W 1936 r. statek przeszedł pod polską banderę i został zarejestrowany w Toruniu, pływał na trasie Warszawa-Gdańsk. W 1957 r. Ziemowit został przekazany Yacht Klubowi Polski w Warszawie. Po przebudowie na pokładzie głównym wybudowano przykryte ciągłym pokładem słonecznym nadbudówki, mieściły się w nich (w kolejności od dziobu) następujące pomieszczenia: kawiarnia, kuchnia, żaglownia z dwoma prysznicami. Pod pokładem umieszczono pomieszczenie bosmana, restaurację z barem, pokój zarządu klubu, 4 kabiny i szatnię męską. W 1968 r. Przeprowadzono Ziemowita z przystani przy Wale Miedzeszyńskim na Jezioro Zegrzyńskie.

Źródło: Artur Magnuszewski, “60 lat Jeziora Zegrzyńskie 1963-2023″