W XXI wieku dzieci i młodzież spotykają się z różnorodnymi formami aktywności. Niektóre rozwijają zainteresowania, inne po prostu zapełniają czas, są też takie, które wspierają w wychowaniu. Do tych ostatnich zaliczyć można z pewnością Harcerstwo. Najważniejszym celem harcerskiego programu jest przede wszystkim wychowanie – obranie kierunku kształtowania w naszych harcerzach „sprawności na całe życie” zdecydowanie w nim pomoże.
Kierunek „sprawności na całe życie” obejmuje:
Rozbudzanie zainteresowań
Aktywności harcerskie obejmują dzieci od pierwszej klasy szkoły podstawowej. Już w najmłodszych latach dzieci poszukują swoich zainteresowań. Harcerstwo pozwala im na nietuzinkowość w poszukiwaniu swoich pasji poprzez sztukę przetrwania, łucznictwo, ratownictwo, aktywność plastyczną czy muzyczną. Dzięki zróżnicowanemu programowi zbiórek prowadzonych przez doświadczonych drużynowych harcerstwo wspiera w poszukiwaniu pasji i ich doskonaleniu. Nie zamyka się na jedną umiejętność, co pozwala każdemu znaleźć coś dla siebie. Zuchy bawią się w kogoś lub coś rozbudzając swoją kreatywność. Harcerze uczestnicząc w zbiórkach uczą się pracować w grupie. Harcerze starsi rozwijają odkryte pasję. Wędrownicy dążą w nich do mistrzostwa. Dzięki ciągłości wiekowo-metodycznej wszystko jest spójne i pozwala rozbudzać zainteresowania na przestrzeni lat.
Techniki harcerskie wypełnione aktualnymi treściami
Techniki harcerskie są to umiejętności i wiedza jaką harcerze zdobywają i rozwijają podczas zbiórek. Z pozoru zwykłe, niepotrzebne i nieaktualne, a tak naprawdę kształcące umiejętności przydatne w dorosłym życiu. Harcerze zgłębiając techniki zdobywają sprawności (sprawności na całe życie): rozpalanie ognisk (cierpliwość), wiązanie węzłów (zaradność), wędrówka (wytrwałość), terenoznawstwo (spostrzegawczość), szyfry (logiczne myślenie), pierwsza pomoc (odpowiedzialność), harcerskie ABC (poszanowanie historii i wiedzy). Zdobycie sprawności polega tylko na tym, by dostrzec w niej głębszy sens. Praktyczną naukę umiejętności przydatnych w życiu osiągają poprzez techniki harcerskie, zaangażowanie w życie drużyny, kształtowanie charakteru, współtworzenie zastępu, pokonywanie przeszkód, podejmowanie się wyzwań.
Specjalności
Zdobyte umiejętności i odkryte pasje rozwija się na poziomie specjalności. W legionowskim hufcu działa kilka klubów specjalnościowych. HKR (Harcerski Klub Ratowniczy) można spotkać gdy na imprezach w Legionowie niosą pierwszą pomoc. HKP (Harcerski Klub Puszczański) skupia się na rozwoju umiejętności survivalowych. Drużyny wodne działające na terenie Zegrza próbują swych sił w żeglowaniu. Drużyny turystyczne zaś pokonując setki kilometrów zwiedzają różne zakątki Polski kształtując przy tym hart ducha.
W Polsce spotkać można jeszcze drużyny Pro-obronne, drużyny łącznościowe (dla których telegraf nie jest niczym obcym), drużyny artystyczne (wszystkim znany i lubiany legionowski „Szachraj”).
Samoorganizacja
Harcerstwo nie jest obowiązkowe – aby być harcerzem trzeba chcieć nim być. Harcerstwo wymaga, nie jest zwykłą świetlicą, stawia wyzwania. Do tego wszystkiego potrzeba samoorganizacji, pilności i rzetelności w realizowaniu zadań. Należy pamiętać o terminach zbiórek, co wziąć na biwak, czy samodzielnie spakować się na rajd. Wymaga to zaradności i samodzielności, a wszelkie działania z drużyną pozwalają na rozwój i wszechstronność.
Praca w drużynie oparta jest na zaufaniu. To dzięki niemu drużyna tworzy tak zgraną grupę, która wspólnie podejmuję się nowych wyzwań adekwatnych do wieku, utwierdzających zdobyte umiejętności.
Dh Urszula Czapska