Film jest historią miłosną pięknej kurtyzany Satine i ubogiego poety Christiana, osadzoną w kuluarach najsłynniejszego i najbardziej skandalizującego nocnego klubu Paryża przełomu wieków. Tam spotykali się przedstawiciele wszystkich klas i środowisk, od arystokratów i bogaczy, po robotników, artystów, przedstawicieli cyganerii artystycznej, girlsy i prostytutki. Historyczny Moulin Rouge ma u Luhrmanna całkiem współczesny wymiar. Jak mówi sam reżyser, „Moulin Rouge” to „film o ludziach, którzy wyrzekają się młodzieńczego idealizmu, opowieść o tym, jak zmieniamy swój punkt widzenia na prawdę, piękno, wolność, a przede wszystkim – miłość”. Nie jest to bowiem miłość beztroska, na jej drodze staje marzenie Satine, by zostać prawdziwą aktorką, podsycane przez tego trzeciego, czyli bogatego księcia, mogącego sfinansować to wielkie marzenie pod warunkiem spędzenia z nim paru upojnych nocy. Główną przeszkodą jest jednak ciężka choroba, której nie daje się przezwyciężyć. Jesteśmy świadkami miłości, która nie ma szans na spełnienie. Zostajemy pouczeni, że życie wymyka się często spod naszej kontroli, ci, których kochamy, umierają, i nie wszystkie związki mają szansę przetrwać.

Reżyser, korzystając z klasycznej konwencji musicalu, podał nam ją w zupełnie nowej formie. Kazał aktorom śpiewać na żywo przed kamerą, dzięki czemu jesteśmy świadkami ekstremalnie naturalnego dialogu. Piosenka jest tu formą wyrażania myśli i emocji, nie jest przerywnikiem i ilustratorem, ale kluczową częścią narracji. Dzięki temu nigdy nie osłabia tempa akcji, a śpiew liczy się tu na równi z dialogiem. Utwory są dobrane niezwykle starannie i, co najważniejsze tutaj, są partiami najpopularniejszych przebojów XX wieku, od Stinga po Eltona Johna, od Lennona i McCartneya po Davida Bowie.

wstęp wolny

reżyseria – Baz Luhrmann
scenariusz – Baz Luhrmann, Craig Pearce