Legenda białoruskiej poezji śpiewanej – „Bard Wielkiego Księstwa Litewskiego” wystąpi z programem, w którym usłyszymy nostalgiczne echa polsko-białorusko-żydowskiego pogranicza kulturowego. Zapraszamy w piątek, 21 kwietnia, o godz. 19:00 do Sali Koncertowej im. Krzysztofa Klenczona w Wieliszewie. Bilety w cenie 20 zł do nabycia w Gminnym Centrum Kultury w Łajskach (ul. Moniuszki 2 / róg Nowodworskiej).

Wiktor Szałkiewicz ur. 9 lutego 1959 (w Porozowie) − mieszkający w Grodnie, na Białorusi, aktor, poeta i bard z gitarą, wyrosły na pograniczu kultur białoruskiej, polskiej i żydowskiej. Legenda białoruskiej „poezji śpiewanej”. Bywa też nazywany Bardem Wielkiego Księstwa Litewskiego. Piosenki jego autorstwa uważane są za bardzo osobiste, łączy się w nich liryka i publicystyka. Pełne są sarkazmu, ironii i żalu po niespełnionych nadziejach. Często poruszają wzniosłe tematy, ale jednocześnie nie ma w nich patosu. Wychowanie na pograniczu kultur sprawiło, że Szałkiewicz często porusza tematykę życia codziennego ludzi, którzy czują więź z ojczystą ziemią, ale uważają życie − miłość, śpiew, taniec, wychowanie dzieci − za ważniejsze od niekończących się wojen, zmieniających się okupacji i następujących po sobie kolejno władz. Wiktor Szałkiewicz podczas występów jest paradoksalny i nieprzewidywalny.

Wiktor Szałkiewicz jest kawalerem Orderu Uśmiechu, zdobywcą Grand Prix legendarnego festiwalu muzycznego „Basowiszcza 1992”, Grand Prix festiwalu „Jesień Bardów 1992”, laureatem Festiwalu Pieśni Autorskiej ORRA i zdobywcą nagrody w nominacji „Wydarzenie festiwalu”, zdobywcą Grand Prix Ogólnopolskiego Konkursu „Przybycie Bardów 2005”. Autor siedmiu solowych albumów muzycznych, tomu poetyckiego oraz dwóch książek prozatorskich: „Requiem dla rzeczy niepotrzebnych”* oraz „Miasteczko G. i okolice”. Koncertował w Stanach Zjednoczonych, Gruzji, Anglii, Niemczech, Francji, Czechach, Polsce, Rosji, Szwecji, na Dominikanie, Litwie i Ukrainie. Zagrał główne role w filmach „Slozy błudnogo syna” (pol. „Łzy syna marnotrawnego”) i „Sładkij jad lubwi” (pol. „Słodki jad miłości”).

*„Requiem dla rzeczy niepotrzebnych” – w tej książce Szałkiewicz składa hołd niepotrzebnym rzeczom, które nadal istnieją i bardzo dużo dla niego znaczą – „poczynając od jakiegoś niedźwiadka, który bez oka siedzi na szafie w pokoju córki”, a kończąc na książce astronoma H.A.Reya – „Gwiazdy”.