Nasza Historia: Władysław Kucharski (1879-1973) – dzierżawca kasyna oficerskiego w Legionowie, kuchmistrz w pałacu w Jabłonnie

Władysław Kucharski

Władysław Kucharski (1879-1973) – dzierżawca kasyna oficerskiego w Legionowie, kuchmistrz w pałacu w Jabłonnie.

 

Urodził się 7 października 1879 r. w Warszawie, syn Feliksa Kucharskiego i Marii z Weleżyńskich. Pochodził z rodziny kucharzy, którymi byli jego dziadek, ojciec i brat. W wieku 19 lat ożenił się ze starszą o osiem lat Rozalią z Plutów, z którą miał pięcioro dzieci. Przez wiele lat gotował dla polskiej arystokracji pracując u hr. Zamoyskich w Kozłówce, u ks. Branickiej w Nicei, u ks. Radziwiłłowej w Rzymie. W Petersburgu przygotowywał podwieczorki dla carycy Aleksandry, gotował dla Wielkiego Księcia Mikołaja Mikołajewicza, a jego ciasteczkami zajadał się Rasputin.

Po powrocie do Polski prowadził restaurację Pod Bachusem w Warszawie, a następnie gotował dla włoskiego ambasadora Tommasiniego, od którego wypożyczał go Janusz ks. Radziwiłł. W latach 1932-1935 pracował w polskiej ambasadzie w Kopenhadze. Tutaj gotował dla sekretarza poselstwa Jarosława Iwaszkiewicza. Ten później wzorował na Kucharskim bohaterów swoich utworów.

Ok. 1932 r. za pieniądze zarobione u ambasadora Francji Laroiche’a kupił dwie działki w Legionowie. Na nich wybudował niewielki dom, do którego sprowadził się z całą rodziną. Do wybuchu wojny utrzymywał się z dzierżawy kasyna oficerskiego II Batalionu Balonowego. W 1942 r. wyjechał do Warszawy, gdzie przeżył powstanie i wypędzenie przez Niemców. Do Legionowa powrócił po wojnie i spędzał tu lata emerytury.

W 1960 r. po zorganizowaniu w pałacu w Jabłonnie Domu Zjazdów i Konferencji PAN kierowniczka Klubu Dyplomatów Alina Zan zaproponowała mu szefostwo pałacowej kuchni. Władysław miał w tym czasie już 81 lat. Podjął pracę w pałacu dla rozrywki i początkowo nie chciał pobierać wynagrodzenia. W jednej z oficyn miał własny pokój, a w razie potrzeby odwożono go do Legionowa służbowym samochodem.

Dzięki umiejętnościom kuchmistrza Jabłonna słynęła ze swej gastronomi na całym świecie. Podczas przyjęć dyplomatycznych jego sztukę kulinarną podziwiali poeta Jean Cocteau, prezydent Francji Charles de Gaulle, pisarz Jean-Paul Sartre, premier Indii Indira Gandhi, brat prezydenta USA Robert Kennedy, królowa Belgii Elżbieta i wielu innych. Jako urodzony gawędziarz Kucharski często był zapraszany na salę, żeby porozmawiać z gośćmi. Zaskakiwał ich poczuciem humoru oraz biegłą znajomością francuskiego, rosyjskiego i niemieckiego. Z pracy w pałacu zrezygnował w wieku 90 lat przekazując obowiązki kuchmistrza swemu uczniowi Wiesławowi Matczakowi. Zmarł 6 października 1973 r. Pochowano go na cmentarzu w Legionowie.

Rafał Degiel

Patroni wydawnictwa: