3 października br. warszawski Teatr Kamienica po raz kolejny w 68 rocznicę Powstania Warszawskiego przedstawił sztukę „Pamiętnik z Powstania Warszawskiego” Mirona Białoszewskiego w reżyserii profesora szkoły teatralnej Jerzego Bielunasa.
Na zaproszenie słynnego aktora, dyrektora Teatru Kamienica, Emiliana Kamińskiego, sztukę tę obejrzała młodzież z Powiatowego Zespołu Szkół i Placówek Specjalnych w Legionowie. Młodzi widzowie zostali oczarowani nie tylko samą sztuką, ale gościnnością gospodarzy. W dowód wdzięczności wręczyli Emilianowi Kamińskiemu, wykonaną podczas warsztatów szkolnych, rzeźbę. Specjalne podziękowania złożyli także na ręce pani Moniki Dziekan. To było już drugie spotkanie uczniów z Legionowa z Emilianem Kamińskim. Pierwsze odbyło się podczas Dnia Dziecka w tym roku w TPD Helenów w Warszawie. Tam uczniowie uczestniczyli w plenerze malarskim, który odwiedził słynny aktor.
– Ja nie dzielę ludzi. Dla mnie wszyscy jesteśmy w pełni sprawni. Niektórzy potrzebują więcej wsparcia z mojej strony. Zapraszam takie grupy, osoby do teatru, którym kieruję. Wierzę, że kontakt ze sztuką teatralną da im wiele dobra – mówił Emilian Kamiński podczas spotkania.
Sztuka „Pamiętnik z Powstania Warszawskiego” opowiada o losach ludności cywilnej w okresie Powstania Warszawskiego. Opowieść snuta jest za pomocą prostych urywanych słów, opisuje dzieje ulic warszawskich, budynków, a przede wszystkim znajdujących się tam ludzi… Powstanie opisywane z punktu widzenia zwykłych obywateli miasta, poszukujących schronienia w piwnicach bombardowanej Warszawy, to pamiętniki grozy. Nasączone są strachem, paraliżującym lękiem a chwilami bezradnością bohaterów, wplątanych mimo woli w wydarzenia bohaterów sztuki.
Jest to opowieść o czasach terroru, prześladowań , okrucieństwa. Mimo osadzenia w konkretnych realiach ma wymiar szerszy. Może być odniesiona do każdego miejsca i czasu, gdzie zaczyna panować przemoc.
Prosta scenografia z kilkoma pełniącymi wielorakie funkcje stołami. Stają się one upadającymi murami, pełnią funkcje schronów, czy też miejsc do jedzenia i spania. Rekwizyty przypominające czasy przedwojenne: kołdry z pierza, stare walizki, blaszane kubki i misy. Do tego symbolizujące warszawskie kanały przejścia z przezroczystego tworzywa. Doskonale komponują się z atmosferą wytworzoną przez aktorów ubranych w stroje tamtej epoki. Podczas spektaklu widać olbrzymie zaangażowanie emocjonalne występujących bezpośrednio przed publicznością aktorów. Swą grą przyciągają uwagę widza: Marta Ledwoń, Agnieszka Matysiak, Katarzyna Priwieziencew, Marta Uszko, Monika Węgiel, Karina Seweryn, Wojciech Brzeziński, Artur Gotz, Kamil Kułda, Sławomir Zapała,Maciej Skuratowicz, Maciej Sufa i Michał Przybysz.
Wymowę sztuki wzmacnia doskonale pasująca do słów i scenografii oprawa muzyczna przygotowana przez Mateusza Pospieszalskiego i choreografia opracowana przez Macieja Florka.
Na zakończenie spektaklu został wyemitowany film dokumentalny o tych wydarzeniach, którego autorem jest Andrzej Kałuszko. Spektakl i film to doskonała lekcja historii, języka polskiego i wspaniała przygoda z teatrem i sztuką.
Jerzy Jastrzębski
