We wtorek, 21 stycznia, w Powiatowym Zespole Szkół i Placówek Specjalnych w Legionowie obchodzono uroczyście Dzień Babci i Dziadka. Został on przygotowany przez społeczność szkolną we współpracy z Samorządem Uczniowskim placówki i fundacją „Promień Słońca”.
Konkursy i zabawy sportowe
Uczniowie zaprosili na ten dzień swoje babcie i swoich dziadków. W części artystycznej goście wysłuchali wierszy „Święto babci i dziadka” i obejrzeli bajkę „O wilku i siedmiu koźlątkach”. Zebrani z przyjemnością powrócili do wspomnień z lat poprzednich za sprawą filmu przygotowanego przez nauczycieli palcówki. Wzruszeni goście również obejrzeli i wysłuchali specjalne życzenia od wyjątkowej uczennicy Doroty z zajęć rewalidacyjnych. Na zakończenie części artystycznej zaprezentowano wspaniały występ taneczny. Odbyły się również quizy, konkursy i zabawy sportowe. Następnie słodki poczęstunek w specjalnie na tę okazję przygotowanej kawiarence. Tak w skrócie wyglądał przekrój dnia. Wszystko to efekt długich przygotowań. Te spotkania są wyrazem wzajemnego szacunku. Pokazują złożone zależności międzypokoleniowe, relacje w rodzinach.
Pogłębianie więzi międzypokoleniowej
– Co roku uroczyście obchodzimy Dzień Babci i Dziadka, aby jeszcze ściślej związać członków każdej rodziny, pokazać starszemu pokoleniu, że ich wnukowie są im wdzięczni za pomoc i troskę. Wnukowie czują się z nimi bezpieczni i są dla nich ostoją. Spotkania w takim gronie również przynoszą nam, nauczycielom, wiele satysfakcji, ponieważ możemy podziękować najstarszemu pokoleniu, które wspiera nasze działania terapeutyczne. Wśród nas również są babcie i dziadkowie, rozumiemy więc, jak ważną sprawą jest pogłębianie więzi duchowej między jednym pokoleniem a drugim. Dziękuję moim koleżankom i kolegom za pomoc. Również podziękowania dla Samorządu Uczniowskiego i fundacji „Promień Słońca” – powiedziała Dorota Wójcik, nauczycielka w Powiatowym Zespole Szkół i Placówek Specjalnych w Legionowie oraz organizatorka wydarzenia.
Troska o przyszłość wnuków
Dziadkowie w rozmowach wyrażali wdzięczność za opiekę, za wsparcie dla wnuków, a także troskę o ich przyszłość. Martwią się, bo nie są pewni tego, co będą robili ich potomkowie. Chcieliby, aby ich najbliżsi w przyszłości mogli wieść spokojne, normalne życie. Pracować i usamodzielnić się.
Dużo radości przynosi starszemu pokoleniu wyjście z domu i spotkanie się ze znajomymi. Rozmowa z nimi i wymiana zdań o drążących ich problemach. Szkoła zapewnia takie możliwości. Jest czas i na rozrywkę i poważne rozmowy.
Wszyscy są zgodni co do jednego, uroczyste świętowanie Dnia Babci I Dziadka w takiej formie ma wyjątkowe znaczenie i powinno być kontynuowane w następnych latach.
Jerzy Jastrzębski
