Wśród osób zasłużonych dla Nieporętu warto wyróżnić księdza Władysława Ślepowrońskiego. Urodził się 28 października 1839 r. Pochodził z rodziny szlacheckiej. Uczęszczał do warszawskich szkół, kończąc drugie gimnazjum gubernialne.
Już będąc młodym chłopcem powtarzał, że zostanie księdzem. Na jego decyzję o wstąpieniu w stan kapłaństwa mógł wpłynąć przykład wuja, Wacława Ślepowrońskiego, pasterzującego w parafii Wieliszew w latach 1856–1881. To właśnie do Wieliszewa trafił jako wikary zaraz po otrzymaniu święceń kapłańskich.
W wieku trzydziestu lat (1869) został powołany na proboszcza parafii pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Nieporęcie. Był duszpasterzem oddanym dla wiernych i szczerze przez nich szanowanym. Jak wspominał jego przyjaciel w tekście zamieszczonym w Wiadomościach Archidiecezjalnych Warszawskich w 1925 r.: Ukochał tę parafię całą duszą i gdy Władza Duchowa proponowała mu wybitniejszą placówkę, prosił, jako o największą łaskę, aby mógł pracować na zawsze w swoim ukochanem Nieporęcie (…) Był ojcem dla swojej parafii znany ze swej dobroci i wielkiej bezinteresowności. (…) nie znał innych wywczasów jak wyjazd w każdym roku do Częstochowy, gdzie przed obrazem Królowej Polski spędzał długie godziny na modlitwie, polecając opiece Maryii siebie i swoich parafian.
Służył tu nieprzerwane przez 56 lat. Zmarł nagle 20 lutego 1925 r. podczas odprawiania mszy świętej. Został pochowany w rodzinnym grobie na cmentarzu w Nieporęcie. Mieszkańcy docenili jego zasługi, fundując marmurowe epitafium znajdujące się we wnętrzu świątyni.
Konrad Szostek
Patroni wydawnictwa:
